می زنم کبـریت بر تنهایی ام
 

 تـا بسـوزد ریشۀ بی تابی ام

می روم تا هر چه غم پارو کنم

خـانه ام را بـاز هم جــارو کنم

می روم تا موی خود شانه کنم

خنـده را مهمان ایـن خـانه کنم

می روم تـا پـرده ها را وا کنـم

دوست   دارم ؛ دوست  دارم

عشـق  را  معنـــا  کنــــم

شادی ام را رنگ آبی می زنم

بوسه بر طعم گلابی می زنم

می زنم یک شاخه گل بر موی خود

می نشینم باز بر زانوی خود

می نشانم روی دستم یک کتاب

تا بخوانم باز هم یک شعر ناب

آری!آری! این منم این شاد و مست

دوست دارم عاشقی را هرچه هست